- Pachniesz... wolnością - wyszeptał.

- Zauważyłam, że ostatnio dużo pracuje. - Hope uśmiechnęła się domyślnie.
- Jesteś groźna z krzesełkiem w ręku.
Bał się zdradzić jej więcej szczegółów, ponieważ Alexandra bez trudu by z niej
zwykłego francuskiego... ech, quel dommage!
- Oczywiście, że będziesz miała - powiedział burkliwie. - Panna Gallant jest
- Nie potrzebuję życzeń. Jestem szczęśliwy - odszepnął.
obejrzała się, już go nie było. Ostrzegał ją wcześniej, żeby nie igrała z ogniem, lecz ona nadal
Ocknął się raptownie. Ledwie zasnął, a już zdążyła mu się przyśnić. Matka. I Tina. Otarł pot z czoła. We śnie obydwie krzyczały o pomoc. Próbował do nich biec, ale, jak zawsze w takich snach, docierał zbyt późno. Na darmo wyciągał ręce, żeby je pochwycić, podczas gdy one nieodmiennie znikały w czarnej otchłani i zapadały w niebyt śmierci.
ostatniej raty, dopytywała się, czy Hope rzeczywiście potrzebuje całej sumy. Mówiła też, że księgowy, który prowadzi jej rachunki, przestrzegał ją i radził, żeby nie pozbywała się wszystkich aktywów.
- Nic od nas nie dostaniesz, rozpustnico.
A teraz nie żyła.
poszło dobrze. Pragnę ci jeszcze raz podziękować, że wydałeś przyjęcie.
Alexandra zmarszczyła brwi.
- Żadnego sprzeciwu? - zapytał, obejmując ją w talii i przyciągając bliżej do siebie.
siłownia wola